Ülke genelinde ilk 500 sanayi kuruluşu açıklandı ve bu listeye fındık sanayicileri damgasını vurdu. Şimdi ikinci 500 sanayi kuruluşu yakında açıklanacak. Tablo firmalar çok borçlanmış finansman yükü artmış. Devlet sanayicimizi çok daha fazla desteklemesi gerektiği bir süreçteyiz.

Sanayi, pazarın kalbi olarak İstanbul’u seviyor. Anadolu ise oldu KOBİ cenneti.

İSO’nun 2015 yılında Türkiye’nin 500 Büyük Sanayi Kuruluşu listesinde yer alan kuruluşların 182’si İstanbul bölgesinde üretim yapıyor.
Toplam 405 milyar TL üretimden satış hacminde İstanbul bölgesindeki sanayi kuruluşlarının payı yüzde 60.

Son 10 yılda 500 büyük sanayi kuruluşu listesine giren Anadolu’da kurulu sanayi kuruluşlarının sayısı yüzde 34 artarken, üretimden satışlardaki payları sadece yüzde 6 arttı. Açık anlatımıyla, sanayi üretimindeki artışta İstanbul’daki firmalar önde yürüyor.
Türkiye’nin 81 ilinden 33’ünden 500 Büyük listesine girebilen tek bir sanayi kuruluşu yok. 16 ilimizden ise listeye birer sanayi kuruluşu girebildi.

İstanbul’dan 182 büyük sanayi kuruluşu listeye girerken, İzmir’den listeye girebilen sanayi kuruluşu sayısı 38, Kocaeli’nden 32, Bursa’dan 30, Ankara’dan 27 oldu.

Orta ve Doğu Anadolu’da sanayinin geliştiği illerden Gaziantep’ten 23, Kayseri ve Adana’dan 14’er, Denizli ve Manisa’dan 11’er, Konya’dan 10, Kahramanmaraş ve Sakarya’dan 9’ar, Hatay’dan 8, Mersin, Samsun ve Balıkesir’den 6’şar, Eskişehir’den 5, Karaman’dan 4 sanayi kuruluşu 500 Büyük listesine girebildi.

Artvin hariç illerimizde 264 organize sanayi bölgesi var. Doğu ve Güneydoğu illerinin bazılarında 2-3 organize sanayi bölgesinde üretim tesisleri faaliyetlerini sürdürüyor.
Anadolu KOBİ tarlası oldu. Ekonomistler tabloyu şu şekilde özetliyor.

500 Büyük sanayi kuruluşu listesi gösteriyor ki önemli olan ekonomik ölçeklik, büyüklük. Doğu ve Güneydoğu Anadolu’daki üretim tesisleri KOBİ ölçekli işletmeler olduğu için 500 Büyük listesine giremiyor.

Sanayide işletmelerin üretimde talebi karşılayabilmesi, büyümek için yetişmiş eleman çalıştırmaları, araştırma ve geliştirme birimleri oluşturmaları, iç ve dış pazar araştırmasına para harcamaları gerekiyor. Belli ölçeğin altındaki firmaların bu tür giderleri karşılamaları imkânsız. Görülüyor ki sorun Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da yatırım yapılamaması sorunu değil. Yapılan yatırımların büyüyememesi, ekonomik ölçekli yatırımların ortaya çıkamaması sorunu.

İnanıyorum ki Karadeniz firmaları yine ikinci 500'e de damgasını vuracak.