Büyük bir coşkuyla marşımızı okuduğumuz günün üzerinden yarım asır gibi bir süre geçmiş olsa da, o coşku dolu günü, dün gibi hatırlarım.

Cumhuriyet fazilettir..

Erdemdir yani.

Cumhuriyet aydınlanmadır.

Özgürlüktür.

Böyle öğrendik.

Cumhuriyet böyle öğretildi çünkü bizim kuşaklarla.

Bugün Cumhuriyetimizin bugün 99. yılını kutlayacağız ve 100. yılına doğru 365 gün sürecek bir yolculuğa başlayacağız.

Kişisel olarak heyecan içindeyim.

Ve fakat.

Toplumumuzda bu heyecanı göremiyorum maalesef.

Kamuda da, yani devlet kurumlarında da yüzüncü yıla dair ne bir hazırlık ne de bir heyecan gözlenemiyor.

Ki;

Tolumu o kutlu güne hazırlayacak olan kamu kurumlarıdır aslında.

''Cumhuriyet, özgürlük, insanca varlık yolu / Atatürk'ün çizdiği çağdaş buuygarlık yolu'' diye dizlerin yer aldığı 50. Yıl Marşı gibi bir marşın hazırlandığına dair bir işaret de henüz belirlenmiş değil ne yazık ki.

Oysa 50. yıl marşının hazırlıkları 1973 yılından çok önce başlamıştı diye biliyorum.

Cumhuriyet bayramını ''En büyük bayram'' olarak biliriz.

Öyledir sahiden.

Ata’mın da dediği gibi en büyük bayram, bu bayramdır.

Şu ana kadar, kutlamalara dair bir heyecana bile rastlamış değiliz henüz.

En azından bütün ülkenin ''Atatürk'ün Şehri'' olarak bildiği ve bizim de bundan övünç duyduğumuz Samsun'da 99. yıl kutlamalarının görkemli olacağına dair bir işareti görebilmiş değiliz.

Ustam İsmail Başaran’ın dünkü yazısına ''CUMHURİYET MEYDANDA KUTLANACAK MI?'' diye manşet atması boşuna değil yani.

Bir heyecan ve bir hazırlık yok çünkü.

Kamu kurumları da bayramı kutlayacaklar elbette.

Kutlamalardan kastım.

Saygı duruşu ve istiklal marşımızın okunmasının ardından başta Samsun Valisi Zülkif Dağlı'nın ve ardından Samsun'daki kamu kurum ve kuruluşlarıyla STK temsilcilerinin sırasıyla anıta çelenk koymalarıyla sınırlı değil elbette.

Coşkudan söz ediyorum.

Şehrin tümüyle kutlamalara katıldığı büyük bir coşkudan.

Hani  ''10 yılda, 15 milyon genç yarattık her yaştan'' diye başlayan 10.yıl marşımızı söylerken duyduğumuz coşku gibi bir coşkudan söz ediyorum.

Arıyorum bulamıyorum.

Bakıyorum göremiyorum.

Ama şunu biliyorum.

Unutmayacağız.

En azından ben unutmayacağım.

Gücüm yettiğince Cumhuriyet coşkusunun azalmaması için elimden gelen çabayı göstereceğim.

Söz veriyorum.