Adına ''korona'' dediğimiz Covid 19 virüsü  bütün insanlığı etkiledi biliyorsunuz.

Dünya Sağlık Örgütü de geçen yıl 11 Mart tarihi itibariyle salgının pandemiye dönüştüğünü duyurmuştu.

Virüs Çin'de ortaya çıktı ama bütün insanlık bundan etkilendi.

Önce Avrupa'da İtalya, İspanya ve Fransa'da, daha sonra da ABD'de ölüm vakaları artmaya başlayınca bütün dünyada panik havası esmeye başlamıştı.

Koronadan ülkemizdeki ilk ölüm vakası da 11 Mart’ta meydana gelmişti.

İlk gün 1 kişiydi hayatını kaybeden ama birkaç gün içinde sayı yüzü aşmaya başladı.

Ölüm vakaları, bayram arifesinde 20'li rakamlara gerileyince bayağı sevindiğimizi hatırlıyorum.

Bir takım önlemler alındı biliyorsunuz.

Hükümet, ekonomik paket bile açıkladı.

Başta Almanya olmak üzere bazı Avrupa ülkelerinde ve ABD'de hibe yardımlar yapıldığı işitilirken bizdeki paket daha çok kredi musluklarının gevşetilmesinden ibaret kaldı.

Bu arada başta kahvehane, lokanta, kafeterya ve düğün salonları gibi işletmeler kapatılırken, özellikle hafta sonları sokağa çıkma yasakları gibi bir dizi önlem uygulamaya konuldu.

Bu durumda özellikle hizmet sektöründeki iş yerleri önemli ölçüde gelir kaybı yaşadı.

Hükümet, ihtiyaç duyan herkese kredi verilmesini önerince, birçok vatandaş bu fırsatı değerlendirmek istedi.

Paranın yüzü sıcaktır.

''Tatlı tatlı yemenin acı acı çıkarması olur'' demiş atalarımız.

Gelirimiz azalırken alınan krediler nedeniyle borcumuz da artmış oldu haliyle.

Krediler altı ay ödemesizdi.

Ve fakat

Ödeme günü gelince anladık ki, kazığın sadece ucu sivriymiş.

Gelir azalırken, kredi taksitlerini ödemek zor geldi haliyle.

Nereden baksan sıkıntı yani.

ABD ve bazı Avrupa ülkelerinde olduğu gibi hibe desteği veremedi hükümetimiz.

Bu durumda Hükümet, gelir azalırken kredi taksitlerinin ödemesinde yaşanan sıkıntıları da gördü.

Vergiler taksitlendirilirken, kredi taksitlerinin ödenme süreleri de ertelendi.

Üç gün önce bu sütunda ''Esnaf kredileri ertelendi ama sanatçıları duyan yok'' başlıklı yazım yayınlanmıştı biliyorsunuz.

Birçok esnaf erteleme kararından önce ödeme yapmış olsa da, ödememiş olanlar için önemli bir kolaylık sağlanmış oluyordu.

Amma velakin, sinema, tiyatro, ses ve saz sanatçıları yaklaşık 10 aydır işsiz.

Esnafın sesini duyuran odaları borsaları ve dernekleri var ama sanatçıların sesini duyuracak güçlü bir örgütleri yok maalesef.

Bu durumda siyaset kurumundan medet umdular haliyle.

CHP Genel Başkan Yardımcısı Gamze Akkuş İlgezdi geçtiğimiz hafta, Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy’a, salgın hastalığa karşı kaç sanatçının gelirini kaybettiğini ve bu kişiler için alınacak önlemleri sormuştu.

İlgezdi’ye yanıt veren Bakan Ersoy, Kültür ve Turizm Bakanlığında bu türden bir envanter bulunmadığını, kaç sanatçının süreçten etkilendiğine dair bilginin Aile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığında bulunabileceğini belirterek, bilginin oradan alınabileceğini söylemiş.

Bakan Ersoy ayrıca, kültür endüstrileri sektörlerindeki iş kollarının tanımlanması ve işgücüne ilişkin bilgi ve istatistik edinilmesi amacıyla Bakanlık tarafından 'Kültür Endüstrileri İşgücü’ raporu için de hazırlık yapıldığını açıklamış.

Kültür Bakanı, bir anlamda topu taca atmış aslında.

Kültür Bakanlığında ülkede kaç sanatçı bulunduğuna dair bir envanterin bulunmaması zaten şaşılacak bir durumdur ama Bakan'ın, pandemi sürecinde kaç sanatçın etkilendiğine dair bir bilginin çalışma Bakanlığından edinilmesini istemesine ne demeli bilemedim.

Garip bir ülkeyiz vesselam.