6 Haziran günü bu köşede ''Başarı hikayesi olarak Dilek Livaneli, Söke Un ve Silverline'' başlıklı yazım yayınlanınca, iletişim bilgilerimi Kurban bayramı arifesinde yitirdiğimiz Mehmet Aksoy'dan alan Şamil Carus aradı ve ''Benim çocuklarımda 450 kadar insan çalıştırıyor, onlarında yazılmaya değer başarı hikayesi var'' demişti.

Ki;

Emekli bir eğitimci olan Şamil Carus, Samsun'da ülkücü camia tarafından yakından biliniyor.

Benim de ismine aşinalığım olmasına rağmen henüz tanış olmamıştık kendisiyle.

Ve fakat.

Şamil Carus ismini 30 yıl kadar önce ilk defa Sezgin Gümüş'ten işitmiştim.

Ki;

Sezgin kendisinden sitayişle söz etmişti o yıllarda.

Mehmet Hoca, o görüşmeye tanık olamadı maalesef.

Alperen'i aradım bende.

Ki;

Alperen, Şamil Carus'un üç oğlundan biri ve en büyüğüdür.

Alperen’e, ''Şamil Hoca, 'Benim çocuklarımın da başarı hikayeleri var' diyerek serzenişte bulundu. Beni babanla tanıştırman farz oldu'' dedim.

Şamill Carus'un ''Benim çocuklarımın da yazılmaya değer bir başarı hikayesi var'' demesine rağmen ne yalan söyleyeyim merdiven altı bir işletme göreceğimi düşünüyordum.

Görüşmeye bu ön yargıyla gittim yani.

Ki;

Tekstil atölyelerinin çoğu bu türden işletmelerden oluşuyor zira.

Ve fakat.

Çok özel bir yapıyla karşılaştım.

 

12 ÜLKEYE İHRACAT

Başarı çoğu zaman tesadüfen doğra ama sürdürülebilir olduğu sürece değerlidir.

Carus soyadının sessiz harflerini kullanarak CRS Spor Tekstil Sanayi Ticaret Limitet Şirketi de bir tesadüfün sonucunda kurulmuş aslında.

Şamil Carus'un üç oğlundan biri olan Fazlıhan Carus, beden eğitimi öğretmeni olarak yaşama atılmış ama bir taraftan öğretmenlik mesleğini sürdürürken, bir taraftan, beden eğitimi öğretmeni olması nedeniyle bir arkadaşıyla birlikte spor kıyafetleri satmaya başlamış önce.

Daha sonra ''Başkasına ait ürünleri satabiliyorsak neden kendi ürettiklerimizi de satabiliriz pekala'' diyerek üretim aşamasına geçmişler.

Fazlıhan Carus, üretim aşamasına geçtikten sonra hem öğretmenlik mesleğinden hem de başlangıçtaki ortaklarından ayrılarak kendi çabasıyla büyüme yolunu seçerek CRS Spor Tekstil Sanayi Ticaret Limitet Şirketini spor kıyafetlerini üreten bir ypıya dönüştürmüş.

Fazlıhan Carus’un CRS Spor giyim firması kısa sürede ülkemizde aralarına Samsunspor’un da bulunduğu ikisi Süper Lig takımı olmak üzere, 22 spor kulübünün takımlarına lisanslı spor kıyafetleri yapan bir kuruluş haline gelmiş

Tekstil işletmeleri emek yoğun bir yatırım türüdür.

Kentlerin istihdam açığını da bu türen yatırımlar karşılar genellikle.

CRS de, Samsun'da 430 kişiyi istihdam ediyor.

 

OSB'DEN YER TALEBİ KABUL EDİLMEMİŞ

CRS, kısa sürede büyümeye başlamış.

22 Spor kulübünün yanı sıra, hakem kıyafetlerini de üreten CRS, günümüzde aralarında Fransa, İngiltere gibi Avrupa ülkelerinin yanı sıra, 12 ülkeye de spor kıyafetleri ihraç ediyor.

CRS, Samsun'un Kirazlık mevkiindeki Şabanoğlu mahallesinde bulunan 6 katlı bir binaya sıkışmış durumda.

Tekstil işletmelerinin büyümesini sürdürebilmek adına dikey mimariden ziyade yapay mimarideki yapılarda üretim yapması daha uygun olduğu düşünülür ki; bu türden işletmeler için doğru yapılaşma türü de budur zaten.

Fazlıhan Carus da, Gelemen bölgesinde kurulacak yeni OSB'den yer talep etmiş.

Samsun Valiliği, yeni OSB'de tekstil yatırımlarına yer verilmeyeceği gibi bir gerekçeyi ileri sürerek, CRS'nin yer talebini kabul etmemiş.

Samsun, artan genç nüfusuyla doğru orantılı olarak işsizliğin arttığı şehirlerden biri olarak ön plana çıkıyor.

Şu an için 430 kişi çalıştıran CRS'nin yatay mimari kuralına göre inşa edilebilecek tesisinde, çalışan sayısının artması da çok kolay olacaktır.

Ki;

OSB'lerin kurulma amacı da, istihdama katkı vermek değil mi?

Öyleyse, OSB'de tekstil yatırımına yer vermemek gibi bir düşünceyi anlamakta zorlanıyorum.