Her söylenene inanma.

Her okuduğuna da inanma.

Biri bir şey söylüyor. Sonra herkes onun peşinden gidiyor. Yahu söylenen şeyin doğruluğu nedir? Bilginin doğru olup olmadığını araştırmaya gerek bile duymuyoruz. Önce söyleyene bakacaksın. Kişi konusunda bir bilen midir? Konusuna ne kadar hakimdir? Toplumda itibarı var mıdır? Diyelim ki buna rağmen emin değiliz. O zaman araştırmak, farklı kaynaklardan olayın doğruluğunu teyit etmek gerekir.

Peki biz ne yapıyoruz. Bir kere okumayı ve araştırmayı sevmediğimiz için, bilgiyi verene inanıyorsak, söyleneni direkt kabul ediyoruz. Bu yetmezmiş gibi çevremize de aktarıyoruz. Bu duruma en çok sosyal medyada karşılaşıyoruz. Yalan yanlış bir sürü bilgi ortalıkta dolaşıyor. Bilgi kirliliği etrafımızı kuşattı.

Türkiye’nin en büyük sorunlarından biri bilgi kirliliği. Ağzı olan konuşuyor. Bir insan hem hukukçu, hem ekonomist hem de strateji uzmanı olamaz. Her şeyi bilen kişi aslında hiç bir şeyi tam olarak bilmiyordur. Bilmiyorsanız konuşmayın. Bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıptır.

Bunun sonuçlarından biri de kendi okuduğumuzu ve dinlediğimizi anlama bakımından pissa testi sıralamasında 57’nci sıradayız. Yani anlamıyoruz. Sürekli değişen eğitim politikaları maalesef milleti tek bakış açısıyla olaylara bakmaya, empati yapmamaya, düşünmemeye neden oldu. Tartışma kültürü ortadan kalktı. Kendi fikrimizin yanlış olabileceğini kabul dahi etmiyoruz. Bunun sonuçlarını bugün çevrenize bakınca rahatlıkla görebilirsiniz. Tahammülsüz ve kendi doğruları ile yaşayan yalnız insanlar topluluğu haline geldik. Kimse kimseye derdini anlatamıyor. Derdinizi anlatmaya başladığınızda ise karşınızdaki kişi sizi dinlemiyor. Hızla yalnızlaşıyoruz ve mutsuz bir toplum oluyoruz.

Çıkış yolu kafamızı kumdan çıkarıp, dünyada ne oluyor, biz neyi konuşuyoruz. Bunu gördüğümüz anda kendimize geleceğiz. Çünkü kaybedecek tek bir dakikamız yok. İçinde bulunduğumuz bu kısır çekişmeler ise düşmanın ekmeğine yağ sürüyor. Canım ülkemin güzel insanları kafanızı sosyal medyadan ve günlük tartışmalardan uzaklaştırın ve dünyada yapılan güzel işlere bakın. Sonra millet olarak kafamızı duvarlara vururuz ama iş işten geçmiş olur.