En büyük sorunumuzun adıdır vasatlık. İşinin ehli isimlerin kurumların, şirketlerin başına gelmesi kolay olmuyor. Genel olarak karar verenler, yanlarında başarılı ve işini iyi bilen kişileri tutmak istemiyor. Çünkü onları kendilerine karşı potansiyel tehlike olarak görüyor. Proje üreten, eleştiren, yeni çözümler getiren kişileri, yarın kendine rakip olarak gördüğü için de işe almıyor. Ya da performansını gösterebileceği işlerde çalıştırmıyor. Sonuç verimsizlik ve başarısızlık olarak karşımıza çıkıyor. Sonuç; yönetilemeyen krizler ve eller havaya.

Toplumun her kesiminde gördüğümüz bu hastalıkla acil olarak mücadele edilmelidir. Büyümeyi ve gelişmeyi sürekli kılmak istiyorsak, işi ehline vermeliyiz. Kişinin iyi olması yaptığı işin iyiliğiyle doğru orantılı olarak değerlendirilmelidir. Bugün işinizi iyi yapıyor olabilirsiniz. Şirkete uzun yıllar değer katmış da olabilirsiniz. Ancak kendinizi yenileyemiyorsanız artık o koltukları işgal etmeyin. Bugün büyük ve güçlü olanların değil, hızlı, fit ve çevik olanların kazandığı bir Dünya’da yaşıyoruz. Buna ayak uyduramayanlar yerlerini hızlı ve çevik olanlara bırakmalıdır. Genç olanlara demiyorum, hızlı ve çevik olanlara diyorum. Asıl kriter budur. Sürekli tazelenen beyinler, teknolojiyle yenilenen projeler ve akıl terini çalıştıranların kazandığı ve kazandırdığı bir dönemdeyiz.

Birlikte çalıştığı ekibini sürekli eğitimlerle yenileyen, kararlarında duygusal değil akılcı ve bilimsel davranan, her şeyi biliyorum diyenleri değil bir şeyi çok iyi biliyorum diyenleri yanına alan patronlar dimdik ayakta kalacak. Birlikte çalıştığı ekip arkadaşlarının inovatif düşüncelerine, onların çözüm önerilerine değer veren. Her zaman en iyileri yanına alan ve onları şirketin sigortası gibi gören genel müdürler yerlerinde kalacak.

Bu gerçekten hareketle kadrolarını kuramayanların ayakta ve hayatta kalma şansı yoktur. Benden söylemesi.